مدارس سمپاد ؛ آری یا خیر

رفته رفته این مدارس به مانند بسیار طرح های دیگر آموزشی که اهداف زیبا و بسیار خوبی دارند ، در عمل و به مرور زمان دچار آفت و عوارضی شد که با آن مشکلات و آفت ها اکثریت فرهنگیان آشنایی دارند و اکنون با اعلام وزیر آموزش و پرورش مبنی بر حذف مدارس سمپاد ، موافقان و مخالفان این مدارس با صف آرایی در برابر هم در مدح یا ذم آن می گویند و می نویسند/ از معلم تنها و تنها یک هدف را مطالبه می کنند و آن اینکه مهارت و قدرت تست زنی و قدرت غلبه ی آنها بر سایر دانش آموزان مدارس دیگر را افزایش دهیم و از این طریق هوش و ذکاوت و برتری فکری آنان را بر دیگران به اثبات برسانیم/ مدارس سمپاد چنان سیطره ای بر امر آموزش در کشور ما پیدا کرده اند که ملاک و معیار و شاقول موفقیت یا عدم موفقیت مدیران ، دبیران و دانش آموزان شده اند/ در رشته های علوم تجربی یا ریاضی ، بهترین دانشگاه های ایران را اشغال می کنند ، و البته در ادامه ی همین ظفر و پیروزی است که اکثریت قبول شدگان مدارس سمپاد در دانشگاه های معتبر کشور ، ایران و وطنشان را جای مناسبی برای شکوفایی بیشتر استعدادهای خود نمی بینند و باتوصیه و کمک خانواده ها یشان راهی دیار از مابهتران شده و ایران و ایرانیان را در فلاکت و انحطاطی که ناشی از توسعه نیافتگی شان هست به خود رها می کنند تا در این فقر و فلاکت در هم بلولند و بر درماندگی خود سوگوار باشند/ بارها و بارها مدیران و خانواده های محصول کارخانه ی سمپاد از من طلب کار در کلاس جهت مهارت در تست زنی می کردند و اصولا با مهارت های دیگر همچون ، تفکر ، تجزیه و تحلیل ، نقادی و همکاری و مسئولیت پذیری ، مشارکت و احترام به همنوع و پاسخگویی ، یا مهارت عاطفی ، کلامی ، حل مسئله ، خودانتقادی ، همدلی و بردباری ، گذشت و دلسوزی ، طبیعت دوستی و یکرنگی و ... کاری نداشته و ندارند  ؛ گویی با یک محیط گلخانه ای سروکار داریم که فقط یک هدف دارد ، پیروزی در نبرد کنکور و جشن غلبه بر دیگر رقیبان در میدان تجارتخانه ی کنکوریسم ....

  سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان ( سمپاد)  و مدارس نمونه دولتی برای پالایش و غربالگری دانش آموزان باهوش ، با استعداد و احیانا نخبه تشکیل شد تا بتواند مانع از هرز رفتن و کور شدن استعداد آنان در مدارس دولتی ( با تمامی مشکلات داخل کلاس ، کیفیت امکانات آموزشی و دبیران بی نگیزه و یا ناموفق در تدریس ، و بچه هایی که دارای اختلالات روحی و روانی و عاطفی یا فقر اقتصادی و فرهنگی و مشکلات خانوادگی و تربیتی هستند ) بشود ، ولی رفته رفته این مدارس به مانند بسیار طرح های دیگر آموزشی که اهداف زیبا و بسیار خوبی دارند ، در عمل و به مرور زمان دچار آفت و عوارضی شد که با آن مشکلات و آفت ها اکثریت فرهنگیان آشنایی دارند و اکنون با اعلام وزیر آموزش و پرورش مبنی بر حذف مدارس سمپاد ، موافقان و مخالفان این مدارس با صف آرایی در برابر هم در مدح یا ذم آن می گویند و می نویسند .

در این یادداشت قصد آن را ندارم تا دلایل موافقان و مخالفان را برشمارم و آنها را تحلیل یا تایید و رد کنم بلکه آنچه که فهم خود از این موضوع دریافته ام به اشتراک می گذارم .

به عنوان یک آموزگار که در مدارس نمونه  دولتی ، غیر انتفاعی و دولتی تدریس کرده ام ( و برای مدارس تیزهوشان هم دعوت به همکاری داشتم که بنا به دلایلی نپذیرفتم ولی در جریان نوع تدریس و نحوه ی اداره ی این کلاس ها هستم ) با دانش آموزان ، مدیران و خانواده هایی سروکار داریم که از معلم تنها و تنها یک هدف را مطالبه می کنند و آن اینکه مهارت و قدرت تست زنی و قدرت غلبه ی آنها بر سایر دانش آموزان مدارس دیگر را افزایش دهیم و از این طریق هوش و ذکاوت و برتری فکری آنان را بر دیگران به اثبات برسانیم !

مدارس سمپاد چنان سیطره ای بر امر آموزش در کشور ما پیدا کرده اند که ملاک و معیار و شاقول موفقیت یا عدم موفقیت مدیران ، دبیران و دانش آموزان شده اند ؛ چرا که این مدارس هستند که دانش آموزان را برای صنعت کنکور و تست زنی آماده می کنند و در مسابقه ی تجارت کنکور معمولا این دانش آموزان هستند که در رشته های علوم تجربی یا ریاضی ، بهترین دانشگاه های ایران را اشغال می کنند ، و البته در ادامه ی همین ظفر و پیروزی است که اکثریت قبول شدگان مدارس سمپاد در دانشگاه های معتبر کشور ، ایران و وطنشان را جای مناسبی برای شکوفایی بیشتر استعدادهای خود نمی بینند و باتوصیه و کمک خانواده ها یشان راهی دیار از مابهتران شده و ایران و ایرانیان را در فلاکت و انحطاطی که ناشی از توسعه نیافتگی شان هست به خود رها می کنند تا در این فقر و فلاکت در هم بلولند و بر درماندگی خود سوگوار باشند !

بارها و بارها مدیران و خانواده های محصول کارخانه ی سمپاد از من طلب کار در کلاس جهت مهارت در تست زنی می کردند و اصولا با مهارت های دیگر همچون ، تفکر ، تجزیه و تحلیل ، نقادی و همکاری و مسئولیت پذیری ، مشارکت و احترام به همنوع و پاسخگویی ، یا مهارت عاطفی ، کلامی ، حل مسئله ، خودانتقادی ، همدلی و بردباری ، گذشت و دلسوزی ، طبیعت دوستی و یکرنگی و ... کاری نداشته و ندارند  ؛ گویی با یک محیط گلخانه ای سروکار داریم که فقط یک هدف دارد ، پیروزی در نبرد کنکور و جشن غلبه بر دیگر رقیبان در میدان تجارتخانه ی کنکوریسم .

از سوی دیگر لغو آزمون برای مدارس سمپاد و نمونه دولتی پرسش ها و ابهاماتی را به وجود آورده که باید تصمیم گیران بدان پاسخ دهند و این تصمیم آنان خود باعث آسیب جدیدی به نظام آموزشی و دانش آموزان نشود .

نکته ی نخست اینکه بنده با تفاسیر توطئه نگرانه به این تغییر نگاه نمی کنم ، و البته اینکه چه کسانی از این اقدام سود می برند یا نمی برند و اینکه تصمیمی با هدف گذاری منفعت طلبانه برای عده ای بوده یاخیر کاری ندارم چرا که اطلاعاتی هم در این مورد ندارم و نمی توانم در موضوعی که خبر متقن و قابل اثباتی ندارم ورود کنم و نظری بدهم .

و اما پرسش های پیش رو که ضرورت دارد مسئولان امر بدان پاسخ دهند :

1- آیا حذف آزمون های ورودی سمپاد و نمونه دولتی به معنای حذف این مدارس نیز هست ؟ یعنی تکلیف مدارس موجود با این نام چه خواهد شد ؟

2- آیا روش جایگزین ( یعنی طرح شهاب ) راستی آزمایی شده و پاسخ مناسبی بدون همین ایراد و اشکال و انحراف دریافت شده است ؟ آیا مقدمات طرح شهاب به شکل قابل قبول و عملی فراهم شده است ؟

3- آیا از تجربه ی دیگر کشورهای توسعه یافته در جهان ( البته باتوجه به شرایط و بضاعت های نظام آموزشی ما ) در طرح شهاب استفاده شده است یا خیر ؟

4- آیا طرح حذف آزمون سمپاد شامل دوره ی متوسطه ی دوم نیز خواهد شد یا خیر ؟

5- اصولا با توجه به این که ما دانش آموزانی داریم که برای موفقیت خود ( باتوجه به استعداد یا سرمایه گذاری خانواده هایشان ) توان و انگیزه ی آموختن و دانش اندوزی و کسب مدارج علمی بالایی دارند ، با توجه به حذف آزمون سمپاد ، این نوع دانش آموزان که نیاز به امکانات و عرصه ی
فعالیت بیشتر برای مطالعه و تحقیق و کار دارند ، چگونه و با چه مکانیزمی می توانند در مدارس عادی که ( گاه دانش آموزانی با انگیزه و استعداد و وضعیت تحصیلی و خانوادگی بسیار غیر نرمال همراه با مشکلاتی چون پرخاشگری ، ناسازگاری ، اعتیاد ، انحرافات رفتاری و ... ) دارند ، به تحصیل بپردازند ؟ ( باتوجه به اینکه نمی خواهیم دوباره به چاله ی مدارس سمپاد بیفتیم ) .

پرسش هایی از این دست و دیگر ابهاماتی که خانواده ها و فرهنگیان از طرح حذف آزمون مدارس سمپاد دارند ، تصمیم گیران و مسئولان وزارتخانه را می طلبد تا با رایزنی و گفت و گو و مشورت با صاحب نظران ، و با طمانینه و به دور از هرگونه هیجان و شعارزدگی و مدح و ذم این و آن ، برای سرنوشت فرزندان کشورمان تصمیماتی به دور از تکرار اشتباهات گذشته و پشیمانی در آینده اتخاذ کنند .

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید