پیامدهای اضطراب در فصل امتحان

اضطراب ترکیبی از عوامل فردی، آموزشگاهی، خانوادگی و فرهنگی است/ اضطراب پیش از امتحان ،رابطه مستقیمی با ذهن آشفته دارد. ؛ عامل یا عوامل ایجاد اضطراب ،ذهن مغشوش از اطلاعاتی است که دانش آموز فرصت پردازش داده های ذهنی خود را نیافته است/ با بررسی زمان بندی ساعات دروس نظری اولین نکته ای که به ذهن می رسد فاصله آموزش تا ارزشیابی است ؛ چقدر به صورت جدی به این سنجه پرداخته ایم/ حجم بالای محفوظات در یک دوره ی کوتاه مدت ،تحمیل باری سنگین بر حافظه است که در کوتاه مدت یا فراموش می شود و یا به بخش داده های پراکنده ی حافظه اضافه می گردد/ تاکنون نتوانستیم اضطراب ناشی از فصل امتحانات را بکاهیم/ معلم حرفه ای قادر است پاسخ این سوالات را با توجه به فضای کلاس و روند یادگیری دانش آموزان ،تخمین بزند/ نتایج نشان می دهد مدارسی که برخورد تندی نسبت به سطح نمرات و افت تحصیلی دانش آموزان دارند ؛اضطراب امتحان در دانش آموزان این مدارس بیشتر است. سیاست های آموزشی که مبتنی بر نمره است؛ موجب تشدید اضطراب است به خصوص این رویه در مدارس خاص بیشتر است/ اتخاذسیاست هایی چون " شرط معدل برای ابقای دانش آموز در مدارس خاص" سنجه ی مناسبی برای کیفیت سنجی طراز علمی مدرسه نیست/ اضطراب ناشی از آن می تواند در دراز مدت نسلی را به جامعه تحویل دهد که از نظر روحی خسته و در مقابل مشکلات روزمره شکننده است

کمتر کسی را می شناسیم که تجربه اضطراب امتحان را از سر نگذرانده باشد .
اضطراب ترکیبی از عوامل فردی، آموزشگاهی، خانوادگی و فرهنگی است .
این عوامل نقش مهمی در بروز اضطراب امتحانی دارد.
در یادداشت زیر تلاش کرده ام از عوامل مذکور به دوعامل" فردی" و" آموزشگاهی" بپردازیم.

۱- عامل فردی
عامل فردی یکی از عوامل مهم در بروز اضطراب است ؛ در این مورد وقتی آموخته های ذهنی دانش آموز طبقه بندی شده نیست،مشکلات روحی در دانش آموز به صورت " اضطراب " بروز می کند.
اضطراب پیش از امتحان ،رابطه مستقیمی با ذهن آشفته دارد. ؛ عامل یا عوامل ایجاد اضطراب ،ذهن مغشوش از اطلاعاتی است که دانش آموز فرصت پردازش داده های ذهنی خود را نیافته است.
این مشکل در مدارس خاص نمود بیشتری دارد.
ذهن دانش آموزان انبان گسترده ای از اطلاعات است از این روی لارم است تا عامل یا عواملی راکه درایجاد آشفتگی ذهنی فراگیر نقش دارد ،واکاوی گردد.

در فرایند یاددهی- یادگیری عوامل زیر نقش مهمی در طبقه بندی مطالب ذهنی دانش آموزان دارد :
الف) آموزش تدریجی
آموزش مرحله به مرحله گامی اساسی در یادگیری است . حجم بالای محفوظات در یک دوره ی کوتاه مدت ،تحمیل باری سنگین بر حافظه است که در کوتاه مدت یا فراموش می شود و یا به بخش داده های پراکنده ی حافظه اضافه می گردد.

ب) ایجاد فرصت مناسب جهت پردازش ذهنی
با بررسی زمان بندی ساعات دروس نظری اولین نکته ای که به ذهن می رسد فاصله آموزش تا ارزشیابی است ؛ چقدر به صورت جدی به این سنجه پرداخته ایم؟
تاکنون نتوانستیم اضطراب ناشی ازفصل امتحانات را بکاهیم  فاصله استاندار بین آموزش تا ارزشیابی چقدر است ؟
آیا ارزشیابی در پایان تدریس می تواند میزان دقیق یادگیری دانش آموزان را نشان دهد؟
" معلم حرفه ای " قادر است پاسخ این سوالات را با توجه به فضای کلاس و روند یادگیری دانش آموزان ،تخمین بزند. اما آنچه  مدنظر است ترمیم داده های ذهنی دانش آموزان در فرایند یادگیری است .
اگر در پایان هر ارزشیابی داده های ذهنی دانش آموز سازمان دهی نشود . در کوتاه مدت آموخته ها به انبانی آشفته بدل می شود و در آزمون پایان ترم ،دانش آموز قادر به جست و جوی داده های ذهنی اش نیست ؛ به عنوان مثال دانش آموزی که نمی داند فلان سوال از کدام بخش کتاب طراحی شده است و به مراقب جلسه امتحان می گوید: این سوال در کتاب نیست. یا اینکه می پرسد: این سوال از کدام بخش کتاب آمده است ... و سوالاتی از این دست نشان دهنده این واقعیت است که ارزشیابی های مستمر خالی از اشکال نبوده است.

۲ - عامل آموزشگاهی
نتایج نشان می دهد مدارسی که برخورد تندی نسبت به سطح نمرات و افت تحصیلی دانش آموزان دارند ؛اضطراب امتحان در دانش آموزان این مدارس بیشتر است. سیاست های آموزشی که مبتنی بر نمره است؛ موجب تشدید اضطراب است به خصوص این رویه در مدارس خاص بیشتر است .

شرایط نامناسب محل برگزاری امتحان از عواملی است که به طور غیرمستقیم در ایجاد اضطراب نقش دارد .از جمله این عوامل می توان به شرایط گرمایشی ،نور و صدا اشاره کرد.
در چنین شرایط نا مناسبی نمی توان انتظار نتایج مثبت داشت.
به دیگر سخن ،مشاهدات عینی از رفتار دانش آموزان ،موید این نظر است که تاکنون نتوانستیم اضطراب ناشی از فصل امتحانات را بکاهیم.
عواملی چون خانواده و فرهنگ دو عامل دیگری است که باید در جای خود بررسی شود.
بنابراین تکانه های شدید روانی، سیستماتیک بر نظام تعلیم و تربیت سایه افکنده است و گاه می پنداریم سیاست های اتخاذ شده جزاین نباید باشد حال آنکه آموزش یک فرایند سیال است و از مقطعی به مقطع دیگر از کلاسی به کلاس دیگر متفاوت است.
نکته مهم این که نادیده انگاشتن تفاوت های فردی به مراتب آسیب های جدیدی تری به همراه دارد.
اتخاذسیاست هایی چون " شرط معدل برای ابقای دانش آموز در مدارس خاص" سنجه ی مناسبی برای کیفیت سنجی طراز علمی مدرسه نیست.
اضطراب ناشی از آن می تواند در دراز مدت نسلی را به جامعه تحویل دهد که از نظر روحی خسته و در مقابل مشکلات روزمره شکننده است.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید