ناتوانی نهاد آموزش و پرورش در روند بهینه سازی اوقات فراغت دانش آموزان

اعتماد اولیای دانش آموزان به قشر فرهنگی موجب شده که محیط مدرسه به فضاها و اماکن دیگر برای پوشش فعالیت های دانش آموزان ترجیح داده شود/ سالن های ورزشی و کانون های فرهنگی - تربیتی وابسته به آموزش و پرورش به دلیل فقدان اعتبار مالی،فقر امکانات و تجهیزات و عدم بهره مندی از مربیان متخصص و مجرب،رمقی برای جذب دانش آموزان نداشته و از سویی دانش آموزان نیز با مشاهده وضعیت حاکم بر فضاهای فرهنگی آموزش و پرورش،رغبتی به حضور در این اماکن نشان نداده و پرسه زدن در خیابان و پارک را ترجیح می دهند/ اصولا ورزش مدارس زیربنا و پایه ی ورزش قهرمانی است/ مدال آوران ورزشی ما گل های خودرویی هستند که سیستم آموزشی ایران نقشی در پرورش و تقویت قوای جسمانی و آماده سازی آنان در مسیر کسب افتخارات ورزشی ندارد/ اگر تربیت نسلی با این خصایص، برای دولت حائز اهمیت است باید زمینه و بستر آن را در چارچوب نهاد آموزش و پرورش و با برنامه ریزی دقیق در اولویت قرار دهد

 با پایان ایام امتحانات و فرا رسیدن فصل تابستان و فراغت خیل عظیم دانش آموزان از تحصیل،بحث پرکردن اوقات فراغت و نحوه استفاده بهینه آنان از روزهای تعطیل داغ شده و اصولا بهینه سازی اوقات فراغت فرزندان در روزهای تعطیل به مهم ترین دغدغه اولیا بدل می شود.

جامعه انتظار دارد متولیان آموزش و پرورش،دانش آموزان را در این بخش از سال نیز زیر پر و بال خود گرفته و در قالب  کلاس های هنری، ورزشی، تقویتی و سرگرمی، مانع سرگردانی،اتلاف انرژی و یا گرایش آنان به سرگرمی های مضر و مفسده انگیز شوند.

اعتماد اولیای دانش آموزان به قشر فرهنگی موجب شده که محیط مدرسه به فضاها و اماکن دیگر برای پوشش فعالیت های دانش آموزان ترجیح داده شود، غافل از آن که سالن های ورزشی و کانون های فرهنگی - تربیتی وابسته به آموزش و پرورش به دلیل فقدان اعتبار مالی،فقر امکانات و تجهیزات و عدم بهره مندی از مربیان متخصص و مجرب،رمقی برای جذب دانش آموزان نداشته و از سویی دانش آموزان نیز با مشاهده وضعیت حاکم بر فضاهای فرهنگی آموزش و پرورش،رغبتی به حضور در این اماکن نشان نداده و پرسه زدن در خیابان و پارک را ترجیح می دهند.

مدارس اکثر کشورهای خارجی به پیشرفته ترین سالن ها و وسایل ورزشی و سرگرمی های سالم مجهز هستند و اصولا ورزش مدارس زیربنا و پایه ی ورزش قهرمانی است.بسیاری از ورزشکاران و چهره های مطرح هنری و فرهنگی،تربیت یافتگان مدارس هستند.
اما مدارس و اماکن ورزشی- هنری وابسته به آموزش و پرورش ما با کمترین میزان سرانه که حتی قادر به تامین هزینه آب و برق خود نیستند چه نقشی می توانند در راستای  توسعه ورزش همگانی و تربیت قهرمانان ورزشی و معرفی نخبگان هنری،ایفا نمایند؟

کدام مدرسه و یا کانون فرهنگی ما شرایط و ظرفیت پرورش استعدادهای هنری نسل نوجوان و جوان کشور را داراست؟

مقایسه امکانات مدارس و مراکز فرهنگی خارج کشور با داخل کشور،عمق فاجعه را به خوبی به تصویر می کشد.

  نگاهی به کارنامه شخصی و رزومه افتخارات ورزشکاران اروپایی و آمریکایی بیانگر پرورش این نسل در مدارس و باشگاه های ورزشی وابسته به نهاد مدرسه است اما مدال آوران ورزشی ما گل های خودرویی هستند که سیستم آموزشی ایران نقشی در پرورش و تقویت قوای جسمانی و آماده سازی آنان در مسیر کسب افتخارات ورزشی ندارد.

با توجه به ظرفیت های کانون مدرسه،توقع از نهاد آموزش و پرورش برای پوشش اوقات فراغت دانش آموزان در وهله اول و شناسایی،جذب و تربیت نیروهای مستعد  دانش آموزی با هدف درخشش در عرصه ورزش و هنر در وهله دوم بیهوده است و ما هم چنان باید به تک ستاره های با اراده و متکی به خود در عرصه افتخارات ملی چشم بدوزیم.

پر کردن اوقات فراغت دانش آموزان و تربیت نسلی هنرمند،ورزشکار و قهرمان در سایه افزایش اعتبارات،تامین امکانات، ایجاد انگیزه،استفاده از مربیان مجرب و همکاری همه دستگاه های اجرایی با نهاد تعلیم و تربیت، محقق می شود و اگر تربیت نسلی با این خصایص، برای دولت حائز اهمیت است باید زمینه و بستر آن را در چارچوب نهاد آموزش و پرورش و با برنامه ریزی دقیق در اولویت قرار دهد.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید