صدای معلم | کل مطالب

مسیر شما:صفحه اصلی»گزارش و گفت‌وگو»خنیفر : یک نگاه فاخر و یک نگاه متعالی نسبت به دانشگاه فرهنگیان باید داشته باشیم ؛ در زمینه بازنشستگی اختیار را به معلمان بدهیم با مشوق ها ؛ نگاه من به ماده 28 از نوع زاپاسی است, ...ادامه مطلب

مادر به من بگو بابای من کجاست؟  او هیچ وقت دخترک خرد خویش را تنها نمی گذاشت. یادم نرفته است آن روزهای تلخ صاحب سرا که زندگی مان به کوچه ریخت پولی نداشت بابا، اما حیا که داشت. بغضی به حد طعنۀ آن بی حیا که داشت. مادر تو را خدا بابا مگر چه خواست؟ وقتی که کارگر سادۀ یک کارخانه بود. دنبال نان روز و شب خانواده بود. دست رکود کارگه بافت را ببست. آن روز تار و پود حیات پدر گسست. بیکار گشت و در گذر باد غم نشست. دنبال کار گشت. چندی به دوره گردی کوچه به کوچه گشت. بیماری اش گرفت گریبان زار گشت. اسباب خانه بهر خرید غذا فروخت. مادر به یاد داری آن سال عید را؟  شمع وجود بابا پر سوز و اشک بود. در هفت سین سفرۀ ما سکه ای نبود.  گویا امید هم در بهت بی مروتی دهر می گداخت.  اما هزار شکر دست نوازش پدرم بود بر سرم. پاییز آن بهار بابا به جای کار شد ناگزیر عامل سوداگران مرگ پیچید در فضای سرش گند اسکناس پاشید یک رفاه کذایی به کوی ما چندی به بخت و مکنت پردرد ساختیم ماشین خرید بابا یک خانه ساختیم این روزگار بیش نپایید جملگی یک عمر باختیم معتاد شد پدر همه را دود کرد و رفت. جنگ و جدل زخانۀ ما شعله برکشید این سایه های شوم  شد بستر جدایی و ویرانی همه مادر زدادگاه طلاقش گرفت و رفت.  ماندیم ما فسرده چراغی و دخمه ای بابا به دست خویش گرفتار گشته بود. چون مرغ در قفس زندانی زمانه و مقهور جامعه قربانی نبودن یک جاده، یک ام,اجتماعی ...ادامه مطلب